این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: فیلم ثبتی گودرزی، فیلم زن محور حمزه ای، فیلم کودکانه «شکلاتی» و فیلم اجتماعی «وقتی برگشتم» به صف پر ترافیک اکران پیوسته اند و برای جلب رضایت مخاطب به رقابت می پردازند. فیلم هایی که شاید بخشی از گیشه را به سمت خود متمایل کنند ولی به جز شلوغ تر شدن بازار اکران از منظر جلورفت سینما به رونق سینما و رضایت مخاطب چیز زیادی نمی افزایند.

آذین سپس با اشاره به جدیدترین ساخته سینمایی بهمن گودرزی اظهار داشت: فیلم کمدی- اجتماعی «ثبت با سند برابر است» ساخته بهمن گودرزی پس از ۲ سال اکران شده است. این سینماگر که فیلم های «ششمین نفر»، «آتیش بازی» و «شیش و بش» را در پرونده سینمایی خود دارد فیلم «ثبت با سند برابر است» را هم کم و بیش در حال و هوای همان فیلم ها ساخته است با این تفاوت و ویژگی که فیلم اخیر بازاری تر، پر لوکیشن تر و پر بازیگرتر است و گودرزی کوشیده تا به جذابیت های گیشه ای فیلم خود و جلب نظر تماشاگران این نوع فیلم ها بیش از فیلم های قبلی خود بپردازد.

وی ادامه داد: با این همه «ثبت با سند برابر است» از نظر ساختار هنری جایگاه بالاتر از متوسط ندارد و شلوغ بازی های شبه طنازانه و حضور چهره های گیشه ای نتوانسته از این فیلم یک اثر قابل اعتنای سینمایی بسازد. افزون بر این موارد بازی های سطحی و کلیشه ای امین حیایی، مجید صالحی و نابازیگرانی مانند نیوشا ضیغمی و سحر قریشی به جای ایجاد جاذبه و فروش به دافعه فیلم کمک کرده است. کمدی-اجتماعی سبک و سطحی «ثبت با سند برابر است» داستان ۵ رفیق و چند دختر است که در سوژه و داستان و تصویرسازی سینمایی چیزی حتی در حد سرگرمی برای مخاطب ندارند.

این مدرس سینمای کشور سپس به یکی دیگر از آثار سینمایی تازه اکران شده اشاره کرد و گفت: محمد حمزه ای سینماگر جوانی است که ساخت چند فیلم کوتاه و همکاری در پروژه های سینمایی و تلویزیونی را در کارنامه هنری خود دارد و «آذر» نخستین ساخته بلند سینمایی او است. «آذر» فیلمی زن محور است بدون آنکه چندان در دام فمینیسم گرفتار شود.

وی افزود: فیلمنامه به نسبت جمع و جور و فیلم تقریباً سرپای «آذر» تصویرگر زندگی پرتلاش و پر سوء تفاهم یک زوج با محوریت آذر است. «آذر» در جای جای خود می کوشد تا زنانه در کنار زندگی مردانه قد علم کند و با حفظ سلامت در ترمیم زخم های زندگی خود گام بردارد. «آذر» در مجموع شخصیت ها و موضوعات باورپذیر دارد و عناصر داستانی آن با اغماض از لغزندگی هایش درست کنار یکدیگر چیده شده اند.

آذین سپس با بیان اینکه تمرکز موضوعی فیلم روی همسر بودن و نه صرفاً زن بودن آذر نشانگر هوشمندی فیلمساز برای دوری از فمینیسم و نزدیک شدن به مناسبات خانوادگی در این فیلم است اظهار داشت: گرچه نیکی کریمی، هومن سیدی و حمیدرضا آذرنگ در این این فیلم بازی های فوق العاده ندارند اما ضعیف هم در ایفای نقش های شان ظاهر نشده اند. «آذر» با آنکه نواقصی در مضمون و ساختار دارد و مثلاً گره مشکل عموی امیر با آذر را باز نمی کند و اصرار آذر برای پیک موتوری بودن در حالی که می تواند کسی را برای کار استخدام کند در فیلم ناروشن مانده فیلم بدی نیست و می تواند تجربه خوب برای شروع کار حرفه ای در سینما توسط حمزه ای باشد.

این منتقد سینما سپس با انتقاد شدید از تولید فیلم های ضعیف کودک و نوجوان و هدر رفت سرمایه های دولتی برای تولید و عرضه این گونه فیلم ها گفت: تاکنون چندین فیلم با عنوان و مضمون شکلات و شکلاتی از انواع تلخ و شیرین آن در سینمای ایران و جهان تولید شده است. «شکلاتی» روی پرده یک نمونه دیگر و نسخه ای ایرانی از روی یک فیلم مشهور شکلاتی خارجی با عنوان «چارلی و کارخانه شکلات سازی» برای کودک و نوجوان ایرانی بازسازی شده است.

وی خاطرنشان کرد: فیلمی که گرچه در کل سرپا است و مخاطب خود را سرگرم می کند ولی در قصه و مضمون و ساختار سینمایی جز تکرار حرفی برای گفتن ندارد و مشابه های خارجی آن بسیار قوی و بهتر از «شکلاتی» سهیل موفق است. «شکلاتی» نخستین ساخته سینمایی کارگردان آن تجربه بدی برای شروع کارگردانی موفق در سینمای حرفه ای نیست اما با ایرانی بودن و فرهنگ و ذائقه ایرانی فاصله دارد و از خلاقیت و نوآوری در آن نشانی نیست. تماشای «شکلاتی» بیش از آنکه مخاطب را به توانایی های کارگردان و سازندگان آن معطوف کند تماشاگر را یاد فیلم های شکلاتی خارجی می اندازد و بنده معتقدم چنین آثاری در سینمای کشور هرگز نباید تولید شوند.

آذین سپس به جدیدترین ساخته سینمایی وحید موسائیان اشاره کرد و گفت: «وقتی برگشتم» ساخته وحید موسائیان در کل فیلم قابل تأملی در ساختار سینمایی و مضمون اجتماعی است. موسائیان پیش از این ۸ فیلم متفاوت اجتماعی ساخته که هر کدام از منظر اجتماعی مورد توجه قشرهایی از مخاطبان سینما قرار داشته اند. فیلم ها و سینمای این سینماگر از نوع نزدیک به آثار اجتماعی واقع گرا و سلامتند و فیلمساز در آن ها و از جمله در «وقتی برگشتم» بدون تلخ و سیاه نمایی و اغراق تلاش دارد در لایه برداری و نمایش گوشه های زندگی شخصیت های آشنای خانوادگی و اجتماعی کاراکترهای آثار خود موفق ظاهر شود.

وی ادامه داد: داستان فیلم «وقتی برگشتم» به نسبت جمع و جور و بدون لکنت روایت شده و کارگردانی و صحنه پردازی های حساب شده و هدایت مناسب بازیگران سبب شده تا این اثر سینمایی در جایگاهی بالاتر از سطح متوسط فیلم های اجتماعی قرار بگیرد. نگاه دغدغه مند و مضمون قابل توجه و بازی های به نسبت خوب لادن مستوفی، رعنا آزادی ور و رضا کیانیان از امتیازهای قابل ذکر این فیلم اجتماعی مخاطب پسند و تأثیرگذار است.

آذین در خاتمه این گفتگو متذکر شد: هیچ کدام از فیلم های تازه اکران شده سینما و سینماگر و تماشاگر را یک گام هم به جلو نمی برند. بازار سینمای ایران همچنان دایر است ولی از ارائه کالاهای سینمایی درجه یک و مطلوب هنوز در آن خبری است و این مایه تأسف برای دغدغه مندان و فعالان راستین سینما است و مدیران سینمایی باید پاسخگوی چنین تولیدات نازلی باشند.